Ολοκληρώθηκε το πρωτάθλημα της Α’ κατηγορίας της ΕΠΣ Αιτωλοακαρνανίας (Α ΕΠΣΑ) και απομένει ο τελικός του κυπέλλου της Ένωσης, αλλά και τα μπαράζ ανόδου στη Γ Εθνική, για να ολοκληρωθούν οι επίσημες αγωνιστικές δραστηριότητες των ερασιτεχνικών σωματείων στο νομό. Οι ομάδες του Αγρινίου εντυπωσιάζουν και σημειώνουν επιδόσεις, οι οποίες σε συνάρτηση με κάποια άλλα δεδομένα προκαλούν το ενδιαφέρον.
Αξιοσημείωτο το γεγονός κατ’ αρχήν της συμμετοχής τεσσάρων ομάδων που προέρχονται από το Αγρίνιο, στην Α κατηγορία της ΕΠΣ Αιτωλοακαρνανίας. Εξίσου αξιοσημείωτη η τελική κατάταξη στην βαθμολογία, με τις τρεις από αυτές να κατακτούν τις τρεις πρώτες θέσεις και την τέταρτη να τερματίζει μεν στην έβδομη, αλλά να προκρίνεται στον τελικό του κυπέλλου της Αιτωλοακαρνανίας και να διεκδικεί τον τίτλο.
Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο επίσης αποτελεί το γεγονός, ότι η κάθε μία από αυτές χρησιμοποίησε ως έδρα ξεχωριστό γήπεδο, κάτι που έχει τη δική του σημασία και από το οποίο μπορούν να προκύψουν πολλά οφέλη, αναφορικά κυρίως με την οργάνωση που έχουν, με τα τμήματα υποδομών που ήδη διατηρούν κάποιες από αυτές και στη δημιουργία των οποίων προσανατολίζονται και οι υπόλοιπες, αλλά και σε πολλούς άλλους τομείς.
Αξιοσημείωτο στοιχείο και το γεγονός της συμμετοχής στον φετινό τελικό του κυπέλλου δύο ομάδων από το Αγρίνιο, κάτι που δείχνει τη δυναμική τους και δεν μπορεί να ερμηνευτεί απλά ως ένα ιδιαίτερο στατιστικό δεδομένο.
Ιδιαίτερη σημασία και αξία έχει η παρατήρηση, ότι αρκετές ομάδες στρέφονται στη δημιουργία τμημάτων υποδομής, με ότι προφανές μπορεί αυτό να σημαίνει για την ανάπτυξη του αθλήματος, αλλά και την προοπτική που δίνει.
Όλα αυτά συντείνουν στο να βγει το συμπέρασμα ότι κάτι κινείται στον χώρο του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, στην μεγαλύτερη πόλη του νομού, το οποίο αποκτά ιδιαίτερη σημασία, αν αναλογιστεί κανείς ότι σε αυτή βρίσκεται ο μισός πληθυσμός του νομού και κατ’ επέκταση ο μισός πληθυσμός της νεολαίας, των αθλούμενων κλπ.
Σαφέστατα και η ανάπτυξη του αθλητισμού και του ποδοσφαίρου δεν νοείται να αφορά μόνο μία περιοχή, ειδικότερα σε ότι αφορά σε επίπεδο σχεδιασμού, αρωγής από την πολιτεία, δημιουργίας αθλητικών χώρων και σε κάθε τομέα. Κάθε πόλη πρέπει να σημειώνει πρόοδο και κάθε χωριό και η νεολαία του έχουν δικαίωμα στην άθληση και πρέπει να διευκολύνονται σε αυτό και δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ξεχωριστά και με άλλα μέτρα και σταθμά. Πρόκειται για έναν ενιαίο χώρο κι έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζεται. Όμως αν στο μεγαλύτερο αστικό κέντρο σημειώνεται μία κάποια πρόοδος, μόνο ως ενθαρρυντικό στοιχείο θα πρέπει να εκληφθεί και μόνο ως ένα βήμα μπροστά να χαρακτηριστεί.
Άλλωστε, εν έτει 2024, το Αγρίνιο έχει μία ομάδα στην Super League 1, τον Παναιτωλικό, μία ακόμη ομάδα που θα παλέψει για την άνοδο στη Γ’ Εθνική, τον Παναγρινιακό, ενώ παράλληλα, θα έχει τουλάχιστον άλλες τρεις στην Α’ ΕΠΣΑ (σ.σ. ΑΟ Ρηγανά, Απόλλων Δοκιμίου, Ένωση Αγίου Δημητρίου).
Επίσης σημειώνει πρόοδο και στο ποδόσφαιρο γυναικών, με την ομάδα του Παναιτωλικού να έχει κερδίσει την άνοδο στη Β’ Εθνική κατηγορία, τη στιγμή που ομάδες όπως ο ΑΟ Ρηγανά έχουν ανακοινώσει ήδη την δημιουργία αναπτυξιακού τμήματος για κορίτσια και άλλες να… έπονται.
Όπως και να ‘χει, συμπερασματικά όλα τα παραπάνω ωθούν στο συμπέρασμα, ότι μάλλον στο Αγρινιώτικο ποδόσφαιρο έχει γίνει ένα βήμα μπροστά και μακάρι η μελλοντική πορεία του να επιβεβαιώσει κάτι τέτοιο.
Βέβαια, για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, πρέπει να υπάρχει ενότητα γιατί είναι κοινός για όλους τους εμπλεκόμενους. Από το μεγαλύτερο σωματείο που αγωνίζεται στην κορυφαία κατηγορία μέχρι το μικρότερο αναπτυξιακό τμήμα ενός τοπικού σωματείου, η ανάπτυξη και η εξέλιξη του Αγρινιώτικου ποδοσφαίρου και το μέλλον των παιδιών που θέλουν να ασχοληθούν με τον αθλητισμό, υπό τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις, πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα.
Το χρειάζεται το ποδόσφαιρο, το χρειάζεται η νεολαία, το χρειάζονται όλοι, γιατί ο αθλητισμός είναι δικαίωμα και πρέπει να παίζει πρωτεύοντα ρόλο παντού. Κυρίως βέβαια στα κέντρα λήψης των αποφάσεων.