Στα 33 του χρόνια ο Νίκος Χολέβας αποδέχτηκε την κρούση που το έκαναν οι παράγοντες του Κένταυρου και ανέλαβε την προεδρία της ομάδας. Για μια εικοσαετία ο Κένταυρος πρωταγωνίστησε στο τοπικό ποδόσφαιρο, βρέθηκε ψηλότερα και ο Νίκος Χολέβας καθιερώνονταν στη συνείδηση όλου του φίλαθλου κόσμου σαν ένας ικανότατος παράγοντας. Ο Κένταυρος ολοκλήρωσε τον κύκλο του, αλλά ο έμπειρος παράγοντας δεν ήταν έτοιμος να εγκαταλείψει.

Ακολουθεί η Φλόγα Παλαιομάνινας, με το Νίκο Χολέβα να βρίσκεται τρία χρόνια στη διοίκηση του Συλλόγου. Η επόμενη χρονιά τον βρίσκει στη διοίκηση του μπασκετικού Α.Ο. Αγρινίου. Η ομάδα έχει θέσει σαν στόχο την άνοδο στην Α2 Εθνική Κατηγορία, κάνει άνοιγμα σε επιχειρηματίες της πόλης και ο Νίκος Χολέβας συμμετέχει στην προσπάθεια αυτή. Το μπάσκετ όμως δεν τον συγκινεί. Συνεισφέρει στην ομάδα, αλλά το πάθος του είναι το ποδόσφαιρο. Αποφασίζει λοιπόν να προτείνει στους ανθρώπους του Συλλόγου να υπάρξει και ποδοσφαιρική ομάδα του Α.Ο. Αγρινίου και να την αναλάβει ο ίδιος.

Ξεκινάει συζητήσεις με το Γιώργο Νάκο, για να πάρει την ομάδα του ΠΑΟ Αγρινίου και καταλήγουν σε οριστική συμφωνία. Η ομάδα μπαίνει σε μια διαδικασία για να ενσωματωθεί στον Α.Ο. Αγρινίου, όμως τα πιθανά μπερδέματα με δύο ομάδες που θέλουν να πρωταγωνιστήσουν, γεννάνε τον Παναγρινιακό. Ο Παναγρινιακός κάνει άλματα και βρίσκεται σε μια διετία από τη Β΄ ΕΠΣΝΑ στη Γ΄ Εθνική.

Η τριετία που ακολουθεί φέρνει χαρές και λύπες. Πανηγυρισμούς και προβληματισμό. Όπως όλα στη ζωή. Ο Παναγρινιακός γράφει τη δική του ιστορία, πετυχαίνει μεγάλες νίκες, δημιουργεί το δικό του κοινό και ξεχωρίζει για τη φιλοξενία στις ομάδες που αγωνίζονται σαν αντίπαλες στο γήπεδο του Αγίου Κωνσταντίνου. Ο Νίκος Χολέβας απολαμβάνει τις στιγμές.

Η χρονιά που τελείωσε πριν από ένα μήνα έφερε τον υποβιβασμό του Παναγρινιακού και σίγουρα στενοχώρησε όλους τους ανθρώπους του. Ο πρόεδρος νιώθει ότι έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Όχι να αποσυρθεί, αλλά να μείνει λίγο πιο πίσω από τα φώτα. Να βοηθήσει, να εγγυηθεί τη συνέχεια, αλλά όχι από την πρώτη γραμμή. Τριάντα χρόνια είναι μια ολόκληρη ζωή. Πόσο μάλλον όταν είναι στην ηγεσία ενός ποδοσφαιρικού συλλόγου.

Ο Νίκος Χολέβας ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την προεδρία σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Αλέξανδρο Κουτσιούμπα και τον Παντελή Χατζηστυλιανό και θυμήθηκε όλες αυτές τις στιγμές που περιγράψαμε στον πρόλογο. Μία συνέντευξη η οποία είχε πολλές αναμνήσεις, γεγονότα που δε γνωρίζαμε, αλλά και ατάκες που θα συζητηθούν και αφορούν όλα όσα συνέβησαν σε αυτή τη μεγάλη πορεία.

Πάμε μαζί να θυμηθούμε στιγμές που αφορούν αυτά τα τριάντα χρόνια και που σε ένα βαθμό άφησαν το στίγμα τους όχι μόνο στην ιστορία του Νίκου Χολέβα αλλά και του τοπικού μας ποδοσφαίρου.

Ακολουθούν οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων και οι απαντήσεις του Νίκου Χολέβα:

Πως ξεκίνησε η αγάπη του για το ποδόσφαιρο

Σε πιο νεαρή ηλικία , έπαιξα σχεδόν 10 χρόνια ποδόσφαιρο σε ερασιτεχνικό επίπεδο, στον Κεραυνό Ποταμούλας, τον ΑΟ Σκουτεράς. Ήμουν αρκετά καλός, αλλά έπρεπε να δουλέψω και έτσι σταμάτησα το ποδόσφαιρο.

H παρουσία του στον Κένταυρο και το δέσιμό του με τον Σύλλογο

Εκείνο το πρωτάθλημα δεν είχε καμία σχέση με το σημερινό. Ο Κένταυρος ήταν μια ομάδα με την οποία διεκδικούσαμε άνοδο, αλλά δεν μπορούσαμε. Εν τέλει, σε μια χρονιά καταφέραμε και ανεβήκαμε στη Δ’ Εθνική. Παίξαμε σε διπλά μπαράζ με τις Φυτείες, είχαμε κερδίσει 1-4 εκεί μέσα, ενώ στην έδρα μας ήρθαμε 0-0 και ανεβήκαμε. Παίζαμε με έναν αντίπαλο που ήταν 16 βαθμούς μπροστά, ήταν 1οι και εμείς ήμασταν 4οι. Μεγάλη επιτυχία, με τον Κένταυρο δέθηκα και αγάπησα περισσότερο αυτή την ομάδα. Παίκτες που διέγραψαν σημαντική πορεία με τον Κένταυρο, όπως οι Βαλλιάνος, Ξευγένης, Σβήγγος, Παληγεώργος, Ζώης , Κωστής, Βραχωρίτης, συνέχισαν σε καλές ομάδες και έγραψαν ιστορία στο τοπικό ποδόσφαιρο.

Κεφάλαιο 2ο – Φλόγα Παλαιομάνινας

Ιδιαίτερο κεφάλαιο και η Φλόγα. Τρία χρόνια έμεινα εκεί. Με κάλεσε ο κύριος Κουτσομπίνας και κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή αποφασίστηκε να κατέβει η ομάδα στην Α’ Κατηγορία (μέχρι τις 20/08 ήταν να μη κατέβει). Μέσα σε τρεις μέρες δημιουργήσαμε την ομάδα, μαζεύτηκαν 25 ποδοσφαιριστές με προπονητή τον Χρήστο Βασιλείου. Τις επόμενες δύο χρονιές της παρουσίας μου, πορεύθηκε με προπονητές τους Βασίλη Ξανθόπουλο και Βαλάντη Ζώη. Την 1η χρονιά στα play offs, παίξαμε στη Ναύπακτο με μια σφαγιαστική διαιτησία που στοίχισε την παραμονή μας στα τοπικά. Η Φλόγα και τα τρία χρόνια έπρεπε να πάρει το πρωτάθλημα αλλά για άλλους λόγους δεν τα κατάφερνε. Ήμασταν 4 πρόεδροι , υπήρξαν και καλές και κακές στιγμές , αποχώρησα στην τριετία και την επόμενη σεζόν η ομάδα δεν κατέβηκε.

Η πρόταση από τον ΑΟ Αγρινίου και η επιστροφή ξανά στο ποδόσφαιρο

Μετά από μικρή αποχή, δέχθηκα την πρόταση του ΑΟ Αγρινίου, να εμπλακώ με το μπάσκετ. Ωστόσο σχετικά γρήγορα γεννήθηκε η ιδέα να επιστρέψω ξανά στο ποδόσφαιρο ασχολούμενος με τον ΠΑΟ Αγρινίου. Από τη διοίκηση του ΑΟ, αποχώρησα σαν φίλος. Στον ΠΑΟ Αγρινίου και μετέπειτα Παναγρινιακό είχαμε πει σε διάστημα 5 ετών, ότι θέλαμε να βρισκόμαστε κάπου ψηλά. Υπήρχε πλάνο έτσι ώστε σε μια πενταετία η ομάδα να πρωταγωνιστεί σε Εθνική κατηγορία, ο κόσμος να μιλάει για μας και φυσικά ανεβήκαμε σε ένα επίπεδο όπου διατηρηθήκαμε μέχρι και φέτος, με σπουδαίες μάλιστα νίκες κόντρα σε ιστορικές ομάδες. Θεωρώ ότι αυτό είναι παράσημο και μια επιβράβευση των κόπων μας.

Ο Παναγρινιακός που έκανε συνεχώς άλματα

Θυμάμαι στην πρώτη χρονιά, δεν ήταν αυτοσκοπός η άνοδος από τη Β’ Κατηγορία, ωστόσο μόλις κατορθώσαμε και ανεβήκαμε στην Α’ κατηγορία, θέλαμε ακόμα ένα βήμα παραπάνω. Δε θα ξεχάσω το παιχνίδι στο Δοκίμι όπου στραβοπατήσαμε και καταλήξαμε στη 2η θέση, αλλά ανεβήκαμε λόγω συγκυριών. Φτάσαμε στον τελικό κυπέλλου Αιτωλοακαρνανίας, αλλά δεν παίξαμε ποτέ λόγω πανδημίας, το χάσαμε στην κλήρωση, ήταν πολύ μεγάλη η στεναχώρια μας.

Οι στόχοι που μπήκαν και υλοποιήθηκαν και ο σεβασμός του κόσμου – Συγκλονιστική η παρουσία τους και η στήριξή τους στην ομάδα

Στόχος ήταν η ομάδα να παίζει ωραίο ποδόσφαιρο και να μένει στη Γ’ Εθνική. Μια κατηγορία αναβαθμισμένη σε σχέση με το παρελθόν. Διαιτητές, παράγοντες και φίλαθλοι συνέβαλαν τα μέγιστα. Ο κόσμος σε όλα τα γήπεδα έδειχνε μεγάλο σεβασμό προς την ομάδα μας, ενώ ο Βασίλης Ξανθόπουλος είχε επίσης τον σεβασμό όλων. Εκτίμησα πολύ το ήθος των φιλάθλων μας, ότι εκπέμπει η διοίκηση το υϊοθετεί ο κόσμος. Ήταν συγκλονιστική η στήριξη των φιλάθλων στο γήπεδο του Αγίου Κωνσταντίνου τα τελευταία τρία χρόνια στη Γ’ Εθνική. Πραγματική έδρα, κάτι που δεν υπήρχε σε μεγάλο βαθμό παλαιότερα με τον Κένταυρο.

Αξία έχει η διάρκεια στον Παναγρινιακό – Κεφάλαιο ακαδημιών

Για να βάλεις τις βάσεις πρέπει να σταθεροποιηθείς στην Γ’ κατηγορία. Αξία έχει η διάρκεια στον Παναγρινιακό και να χτιστεί κάτι πολύ δυνατό για το μέλλον. Αναφορικά με τη δημιουργία ακαδημιών, δεν το επιχειρήσαμε, διότι δεν υπήρχαν οι εγκαταστάσεις, είναι πολλές οι ακαδημίες στο Αγρίνιο, τα παιδιά δεν είναι εύκολο να παίξουν ξαφνικά στην μεγάλη ομάδα, χρειάζεται προεργασία και κυρίως εγκαταστάσεις. Το αύριο είναι τα νέα παιδιά και είναι πολύ σημαντικό κάθε ομάδα να έχει υποδομές. Αποτελεί και δική μας προτεραιότητα.

Ο απολογισμός της φετινής σεζόν που έφερε τον υποβιβασμό στα τοπικά πρωταθλήματα.

Φέτος βάλαμε στόχο για το κάτι παραπάνω. Νιώθαμε ότι το ρόστερ ήταν αναβαθμισμένο κι όλα λειτουργούσαν πιο επαγγελματικά. Δε πήγαμε όμως καλά, χάσαμε πολλά ματς στα τελευταία λεπτά, έγιναν αρκετά λάθη, υπήρξαν αλλαγές προπονητών, ενώ αν και η διαιτησία ήταν βελτιωμένη σε σχέση με παλαιότερα χρόνια, δε μας φέρθηκε καλά ειδικά στα εντός έδρας παιχνίδια. Οι περισσότεροι μας είχαν στο μάτι, υπήρξε στοχοποίηση. Επιπρόσθετα οι ομάδες της φετινής χρονιάς ήταν πολύ καλύτερες σε σχέση με την περσινή. Όλα αυτά έπαιξαν το ρόλο τους.

Αποχωρώ από τη θέση του Προέδρου – Παραμένω ενεργό μέλος του Παναγρινιακού

Εφόσον η ομάδα δεν έμεινε στη Γ’ Εθνική, θεωρώ ότι είναι ευκαιρία μετά από 30 χρόνια παρουσίας στο διοικητικό, να αποχωρήσω από τη θέση του Προέδρου. Είναι ο κατάλληλος χρόνος να αποχωρήσω. Τολμώ να πω ότι αν η ομάδα συνέχιζε στη Γ’ Κατηγορία , θα έμενα διότι όπως γνωρίζετε τα έξοδα είναι δυσβάσταχτα. Τώρα όμως είναι ευκαιρία ο Παναγρινιακός να πρωταγωνιστήσει με πολύ χαμηλότερο ποσό και να επιστρέψει ξανά στις Εθνικές κατηγορίες. Στο Α’ τοπικό με έναν σωστό προγραμματισμό , με νέο πρόεδρο που θα αναδειχθεί από τις εκλογές που θα γίνουν την επόμενη εβδομάδα. Όποιος επιθυμεί μπορεί να εμπλακεί και να βοηθήσει. Τονίζω ότι παρά την αποχώρησή μου από την θέση του προέδρου, θα παραμείνω ενεργό μέλος κι ότι χρειαστεί η ομάδα θα βοηθάω.

Ο Παναγρινιακός θα συνεχίσει να είναι πρωταγωνιστής – Στόχος η επιστροφή στη Γ’ Εθνική

Άκουσα πολλά τις προηγούμενες ημέρες. Ακόμα και για το ότι δεν θα κατέβει η ομάδα στα τοπικά πρωταθλήματα. Αυτό είναι ανέκδοτο. Συνεχίζεται κανονικά η προσπάθεια, θέλουμε κι άλλους στο Διοικητικό Συμβούλιο κι άλλους επιχειρηματίες. Θέλουμε ο Παναγρινιακός να δυναμώσει ακόμα περισσότερο. Φυσικά να τονίσουμε ότι συνεχίζει το υπάρχον ΔΣ, ενώ δεν έχει υπάρξει καμία αποχώρηση. Θα προσπαθήσουμε να ανέβουμε ξανά, θα πρωταγωνιστήσουμε , οι στόχοι είναι υψηλοί. Από κει και πέρα, θα εξαρτηθεί κι από την ποιότητα των ποδοσφαιριστών , το τι θα δώσουν στην ομάδα αλλά και το επίπεδο των αντιπάλων. Έχουμε δει πάντως απίστευτη διάθεση από τους ποδοσφαιριστές , οι περισσότεροι θέλουν να μείνουν και να ανέβει η ομάδα ξανά, είναι τρομερή η διάθεσή τους.

Ο επαγγελματισμός της διοίκησης και το ΠΑΝΑΓΡΙΝΙΑΚΟΣ TV

Όλοι έχουν να λένε για την φερεγγυότητα ως διοίκηση. Ο λόγος μας ήταν και είναι συμβόλαιο προς όλους. Όλοι οι παίκτες λέγαν τα καλύτερα, ότι συμφωνήθηκε το πράξαμε. Εξοφλήθηκαν όλοι, μέχρι τέλους πληρώσαμε όλα τα συμβόλαια. Λειτουργούμε επαγγελματικά και το αποδεικνύουμε. Το ΠΑΝΑΓΡΙΝΙΑΚΟΣ ΤV, πήγε εξαιρετικά , υπήρξε αντικειμενική κάλυψη και οι θεάσεις στο ytube ήταν πολύ υψηλές για την κατηγορία.

Το ευχαριστώ του Νίκου Χολέβα στο ΔΣ, στους ποδοσφαιριστές, στους προπονητές, στον κόσμο και τους χορηγούς

Θέλω πρώτα να ευχαριστήσω το ΔΣ, κάθε 15 μέρες συζητούσαμε, συμφωνούσαμε, διαφωνούσαμε, φεύγαμε φίλοι. Δεν αποφάσιζα για οτιδήποτε μόνος μου, οι αποφάσεις έβγαιναν από την πλειοψηφία, από το ΔΣ, έτσι λειτουργούσαμε. Ευχαριστώ τους ποδοσφαιριστές και τους προπονητές που τόσα χρόνια συνεργάστηκα και φυσικά φιλάθλους και χορηγούς για την συνεχή στήριξή τους.

Οι συνεργασίες με τις υπόλοιπες ομάδες

Οι σχέσεις μας με τις τοπικές ομάδες είναι εξαιρετικές, υπάρχει καλή επαφή και είμαστε ανοιχτοί για οποιαδήποτε συνεργασία.

Κορυφαία στιγμή στην πορεία μου και η χειρότερη

Η καλύτερη στιγμή στην καριέρα μου ήταν αναμφισβήτητα η άνοδος στη Δ’ Εθνική με τον Κένταυρο στα διπλά μπαράζ. Μαζί φυσικά τα χρόνια στη Γ’ Εθνική με τον Παναγρινιακό, με την ομάδα να σημειώνει σπουδαίες νίκες και να σταθεροποιείται. Χειρότερη στιγμή ο τελικός πρωταθλήματος ανάμεσα σε Κένταυρο και ΑΕΜ για τη Δ’ Εθνική, όπου είχαμε υποστεί σφαγιαστική διαιτησία. Ακόμα δε μπορώ να το ξεχάσω.

Η διαφορά του ποδοσφαίρου τώρα σε σχέση με τα παλαιότερα χρόνια

Το ποδόσφαιρο του τώρα το προτιμώ, η Γ’ Εθνική η τωρινή είναι πολύ καλύτερη σε σχέση με την παλιά Δ’ Εθνική, πολύ καλύτερο τώρα το επίπεδο.

Ο ποδοσφαιριστής που του έχει μείνει όλα αυτά τα 30 χρόνια

Ήταν ένας ποδοσφαιριστής που είχα πάρει από τον Φωστήρα, Αρκουμάνης, επιθετικός, ένας σέντερ φορ που είχε βάλει 29 γκολ σε μια σεζόν. Τον έτρεμαν όλοι, εξαιρετικό παιδί, είχε μείνει ένα χρόνο στον Κένταυρο. Φυσικά είναι πολλοί ακόμα ποδοσφαιριστές που μου έχουν μείνει αξέχαστοι. Είχα εξαιρετική συνεργασία με όλα τα παιδιά.