Απομένουν τέσσερις αγωνιστικές για τη λήξη της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος και ο Παναιτωλικός παρά τα ανεπιτυχή κυρίως αποτελέσματα μετά τη διακοπή για το Μουντιάλ, βρίσκεται σταθερά στην όγδοη θέση της βαθμολογίας.
Με δεδομένες και τις βαθμολογικές διαφορές που υπάρχουν, ο μόνος στόχος που απομένει, είναι ουσιαστικά η διάσωση του γοήτρου της ομάδας, αφού ούτε ο στόχος της εξάδας είναι εφικτός, ούτε (υπό φυσιολογικές συνθήκες) τίθεται θέμα μη διασφάλισης της παραμονής.
Άρα, αυτό που απομένει είναι να κάνει το καθήκον του, είτε στα εναπομείναντα ματς της κανονικής διάρκειας, είτε σε αυτά της διαδικασίας των play out και να αγωνιστεί όπως πρέπει και σύμφωνα με τις πραγματικές του δυνατότητες.
Δεν χωράει το παραμικρό περιθώριο, ούτε για αδιαφορία, ούτε για επανάπαυση, ούτε για να δοθεί πιθανώς το παραμικρό δικαίωμα για σχόλια από οποιονδήποτε, που θα αφορά την διάθεση και την αγωνιστικότητα της ομάδας.
Άλλωστε πέρα από το τι κάνουν οι άλλοι και το οποίο είναι κάτι που αφορά μόνο αυτούς και όχι τον Παναιτωλικό, υπάρχει και η προσδοκία του κόσμου να βλέπει αυτή την ομάδα νικήτρια και να δείχνει τις δυνατότητες που έχει μέσα στον αγωνιστικό χώρο, κερδίζοντας έτσι τον σεβασμό και την αποδοχή του συνόλου του ποδοσφαιρικού κόσμου.
Όλα αυτά αναφέρονται βέβαια όχι γιατί υπάρχει η παραμικρή υπόνοια για αδιάφορη παρουσία της ομάδας στο υπόλοιπο των φετινών της αγωνιστικών υποχρεώσεων, σε καμία περίπτωση δεν ισχύει αυτό, αλλά σαν υπενθύμιση του τι περιμένει ο κόσμος από αυτή.
Αρχής γενομένης από το παιχνίδι με τον Ιωνικό στο Αγρίνιο, ο Παναιτωλικός οφείλει να κάνει μία αγωνιστική επανεκκίνηση τέτοια, που θα «ζεστάνει» τον κόσμο και θα προδιαθέσει για την εικόνα της και τους στόχους της επόμενης σεζόν.
