O Παναιτωλικός γνώρισε μία ακόμα ήττα που ήταν και η δεύτερη συνεχόμενη μετά από αυτή με τον ΠΑΟΚ στο Αγρίνιο. Ο Άρης ήταν ανώτερος καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, ενώ θα μπορούσε το σκορ να έχει πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις, με το 1-0 να μην αντικατοπτρίζει πλήρως την υπεροχή των Θεσσαλονικέων.
Με μόλις μία νίκη στις τελευταίες εννέα αναμετρήσεις πρωταθλήματος, ο Παναιτωλικός έχει παγιωθεί σε έναν τρόπο παιχνιδιού που είναι προβλέψιμος, χωρίς λύσεις και μηδενική βελτίωση. Την περσινή σεζόν έπειτα από 15 αναμετρήσεις πρωταθλήματος, ο Παναιτωλικός είχε συγκεντρώσει 15 βαθμούς, έναν λιγότερο σε σχέση με την φετινή του πορεία (16 βαθμοί) έπειτα από τα πρώτα 15 ματς του πρωταθλήματος. Ενώ η σεζόν ξεκίνησε με υποσχέσεις και την εντυπωσιακή συγκομιδή των 10 βαθμών στις πρώτες έξι αγωνιστικές, φαίνεται ότι από εκείνο το σημείο κι έπειτα η ομάδα έχει κολλήσει, με μοναδική καλή παρένθεση το διπλό στη Λαμία.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η δικαιολογία των τραυματισμών είναι ένας λόγος που ο Παναιτωλικός δεν είναι σε καλή κατάσταση, ενώ ούτε οι πολλές λύσεις από τον πάγκο υπάρχουν. Ωστόσο και οι ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται, δε προσφέρουν τα αναμενόμενα. Οι μεσοεπιθετικοί του Παναιτωλικού, είναι σε παρατεταμένο ντεφορμάρισμα. Νταγκό, Κολοβός, Σενγκέλια, Ντίας αδικούν τους εαυτούς τους με τις εμφανίσεις που πραγματοποιούν. Το χθεσινό παιχνίδι με τον Άρη μαρτύρησε για μία ακόμα φορά τις παθογένειες της ομάδας, το ότι σέβεται παραπάνω ο Παναιτωλικός τον αντίπαλο, έχει γίνει σύνηθες και δυστυχώς δε μπορείς να ανέβεις επίπεδο όταν αντιμετωπίζεις με αυτό τον τρόπο ομάδες που μπορείς να κερδίσεις (κάτι που έγινε στο Αγρίνιο με τον Άρη). Το χειρότερο ήταν ότι ο Παναιτωλικός δεν παρουσίασε κάποιο πλάνο στο παιχνίδι του. Περιορισμένος σε παθητικό ρόλο, πολλά λάθη στις μεταβιβάσεις, ενώ δεν έβγαλε ποτέ αντίδραση μετά το γκολ του Γκρέι. Γενικότερα, ένας Παναιτωλικός χωρίς ενέργεια, δίχως έμπνευση και συνάμα φοβικός.
Το κλίμα που επικρατεί στον Παναιτωλικό είναι περίεργο, ειδικότερα με τις διοικητικές αλλαγές τον τελευταίο μήνα. Οι Καμίνσκι που είναι οι νέοι ιδιοκτήτες του Συλλόγου (μένει η έγκριση της Ε.Ε.Α) είναι εκτός Ελλάδας, ενώ δεν έχουν παρακολουθήσει κανένα επίσημο ματς της ομάδας από κοντά. Με εξαίρεση την ολιγόλεπτη τοποθέτησή τους στη συνέντευξη τύπου στην παρουσίασή τους στο Εμιλέον, δεν έχει γίνει ακόμα ξεκάθαρο το πλάνο, δεν έχουν ανοίξει τα χαρτιά τους και είναι εύλογο να υπάρχουν απορίες και ερωτηματικά. Ίσως όλη αυτή η ασάφεια να επηρεάζει και το αγωνιστικό κομμάτι.
Αναφορικά με τις μεταγραφές, δεν υπάρχει κάτι χειροπιαστό με τον Γιάννη Αναστασίου να έχει αναφερθεί στην ενίσχυση της ομάδας στα εξτρέμ. Οι περισσότερες ομάδες της Λίγκας έχουν ενισχυθεί σημαντικά με τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα την περίπτωση του Βέργου στη Λαμία. Ο Παναιτωλικός έχει μείνει πίσω σε αυτό το κομμάτι και ο Γενάρης μπαίνει, με τις ελλείψεις να βγάζουν μάτι. Σε καίριες θέσεις.
Κάτι έχει κολλήσει στον Παναιτωλικό, ωστόσο ο διακόπτης πρέπει να γυρίσει πριν να είναι αργά. Οι αγώνες με Ατρόμητο και ΟΦΗ στην έδρα του είναι ιδιαίτερα σημαντικοί και κρίσιμοι, στόχος θα πρέπει να είναι το 2/2 απέναντι σε δύο ομάδες που είναι ιδιαίτερα φορμαρισμένες. Ο Γιάννης Αναστασίου πρέπει να βρεί τον τρόπο να βγάλει αντίδραση η ομάδα του διότι κρίνεται η συνέχεια του Παναιτωλικού μέσα από αυτές τις δύο εντός έδρας αναμετρήσεις. Γίνεται κυρίαρχος, επιστρέφει στα θετικά αποτελέσματα και επιστρέφει η ηρεμία. Σε διαφορετική περίπτωση με αρνητικά αποτελέσματα οδηγείται σε μεγάλη εσωστρέφεια, ενώ και βαθμολογικά θα βρεθεί στα χαμηλά στρώματα και το άγχος θα μεγαλώσει.
Ώρα να αρχίσει να εκμεταλλεύεται την έδρα του και τα υπόλοιπα θα τα δούμε.
