Με το επιθετικό στυλ του παιχνιδιού του, κυρίως στο πρώτο ημίχρονο στον ημιτελικό με τον Άρη, ο Παναιτωλικός έδειξε ότι μπορεί να παίξει επιθετικά με οποιονδήποτε αντίπαλο και να υποστηρίξει αυτό το στυλ παιχνιδιού, ειδικά στη συνέχεια του πρωταθλήματος που θα καθορίσει και τον στόχο της παραμονής στην κορυφαία επαγγελματική κατηγορία.
Όπως αναφέρει το gazzetta, ο Παναιτωλικός ήταν καταιγιστικός για 30 λεπτά κόντρα στον Άρη, τα πρώτα της αναμέτρησης, όπου έβγαλε εννέα τελικές, σε αυτό το διάστημα «φλέρταρε» τουλάχιστον με ένα γκολ και το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα μπορεί να αποτελέσει «οδηγό» για το υπόλοιπο της σεζόν.
Βράδυ της Τρίτης (13/2), όταν περίπου στις 21:00 έληξε ο πρώτος ημιτελικός του Κυπέλλου μεταξύ Παναιτωλικού και Άρη που βρήκε νικητές τους «κίτρινους», σε ένα αποτέλεσμα που αυτόματα τους έχρισε ως το απόλυτο φαβορί για να πάρουν το «εισιτήριο» για τον τελικό. Ούτως ή άλλως είχαν τον πρώτο λόγο, αλλά το 1-0 του Αγρινίου αύξησε κατακόρυφα τις ήδη υψηλές πιθανότητές τους, ενόψει της ρεβάνς του «Κλεάνθης Βικελίδης».
Εχουν κριθεί τα πάντα; Φυσικά και όχι, κάτι που δεν αποτελεί απλά μία ρήση που χρησιμοποιείται ευρέως στην μπάλα. Η ατάκα «υπάρχει ακόμη ένα ημίχρονο» λέγεται και σωστά κατά κόρον σε ανάλογες περιπτώσεις αφού στο ποδόσφαιρο τα πάντα μπορούν να συμβούν, αλλά στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει και ένα αντικειμενικό κριτήριο.
Η εικόνα των «κυανοκίτρινων» σε συνάρτηση πως σταδιακά μπαίνουν και οι «νέοι» στην αγωνιστική τους εξίσωση (π.χ. Τσάβες, Λομονάκο), με γνώμονα δε πως και ορισμένα «βαριά» τους χαρτιά έπαιξαν από λίγο εώς καθόλου, τους επιτρέπει να ελπίζουν στο όνειρο και την ανατροπή. Ο λόγος; Οτι δύναται να παρουσιαστούν ακόμη καλύτεροι.
Σίγουρα βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, κακά τα ψέματα και ας είμαστε ρεαλιστές, ωστόσο με παρουσία ανάλογη εκείνης του πρώτου ημιώρου της προχθεσινής αναμέτρησης (σ.σ. άσχετο/σχετικό, σε μία πολύ ωραία ατμόσφαιρα από τους φίλους τους), όλα «παίζονται».
Σε αυτό το διάστημα λοιπόν, από το 1′ ως το 30′, ο Παναιτωλικός ήταν… καταιγιστικός και είναι χαρακτηριστικό πως η πλατφόρμα του Wyscout του πιστώνει 1,05 xG, δείγμα τους ύφους των ευκαιριών που απώλεσε. Πιο συγκεκριμένα τα «καναρίνια» έβγαλαν εννέα τελικές με πέντε διαφορετικούς παίκτες, καθώς οι Σενγκέλια, Ζοάο Πέδρο, Χουάνπι, Τορεχόν «μέτρησαν» από δύο και μία είχε ο Στάγιτς, τη στιγμή που δέχθηκαν μόνο δύο εκ των οποίων καμία δεν βρήκε εστία.
Μακράν κορυφαία τους στιγμή ήταν η διπλή ευκαιρία του Τορεχόν στο 14′ όπου ο Κουέστα του είπε «όχι», όμως απειλητική ήταν και η σέντρα-σουτ του Σενγκέλια (10′), μία κεφαλιά του Ζοάο Πέδρο (12′) όπως και το πλασεδάκι του Χουάνπι (27′).
Συν τοις άλλοις σε αρκετές περιπτώσεις τα «καναρίνια»… γέμισαν με παίκτες τα καρέ των αντιπάλων τους μέσω στατικών που κέρδισαν (π.χ. τέσσερα κόρνερ) και κατά γενική ομολογία η ομάδα «έτρεξε», με γνώμονα και το όνομα του αντιπάλου, το κορυφαίο της σε επίπεδο εμφάνισης ημίωρο της σεζόν.
Στο δια ταύτα τώρα της «μένει» ένα «κρίμα», αφού δικαιούνταν κάποιο γκολ που όμως δεν ήρθε και αν γίνονταν τότε το 1-0, σήμερα ίσως και να είχαμε διαφορετικά δεδομένα στη σειρά.
Η ουσία όμως είναι ότι με ανάλογη εικόνα μπορεί να ελπίζει πως σύντομα θα ξεκολλήσει για τα καλά από την ουρά και γιατί όχι, σε μία ενδεχόμενη ανατροπή το βράδυ της 6ης Μαρτίου. Μπάλα είναι αυτή.
