Ο πρώην μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ Παναιτωλικός Φώτης Κωστούλας (σ.σ. εκκρεμεί η έγκριση της μεταβίβασης των μετοχών του στον Μάτσιεκ Καμίνσκι από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού) φιλοξενήθηκε στην εκπομπή «Δίκη στο Open» και μίλησε μεταξύ άλλων για τη συμφωνία του με την οικογένεια Καμίνσκι και πολλά άλλα.
Μεταξύ αυτών, αναφέρθηκε στα «κακώς κείμενα» του ελληνικού ποδοσφαίρου, τα «στημένα» παιχνίδια, τι σχέση του με τους οργανωμένους οπαδούς του Παναιτωλικού, αλλά και την διαιτησία. Αναλυτικά:
Για τη συμφωνία με την οικογένεια Καμίνσκι:
«Έχουμε υπογράψει μια συμφωνία αγοροπωλησίας μεταξύ μας, αλλά απομένουν κάποια διαδικαστικά, με αποτέλεσμα να υπάρχει μια καθυστέρηση μερικών ημερών. Θα μπορούσε να είναι και διαδικαστικά αν δεν εγκριθεί από την ΕΕΑ, αλλά δεν το νομίζω. Το ενδιαφέρον για την Ατλέτικο Μαδρίτης δεν επηρεάζει την περίπτωση του Παναιτωλικού, γιατί είναι σε διαφορετικές χώρες».
Για τα «κακώς κείμενα» στο ελληνικό ποδόσφαιρο:
«Δεν βλέπω να γίνεται κάτι καλύτερο στο ελληνικό ποδόσφαιρο για τα επόμενα πολλά χρόνια. Το θέμα δεν είναι ποιος δεν το θέλει αλλά ποιοι δεν το θέλουν. Πάνω από όλα είμαστε εμείς οι ιδιοκτήτες, με λίγη καλή θέληση θα είχαμε κάνει θαύματα. Όλα αυτά τα χρόνια δεν είδα κάτι που να πηγαίνει προς το καλύτερο, έχει μπει το μεγάλο “εγώ” ανάμεσα και δεν μπορούμε να συζητήσουμε πλέον. Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή λίγκα που να λέγεται συνεταιρισμός, ποτέ δεν ήταν, είμαστε σε μόνιμη κόντρα, αλλά όχι στο γήπεδο όπως έπρεπε να ήμασταν, αλλά σε μόνιμη κόντρα όλοι μεταξύ μας.
Οι επιχειρηματικές αντιπαλότητες είναι η αρχή αυτής της αντιπαλότητας που έχουμε, από εκεί ξεκινάει, έχει μεταφερθεί μέσα στη λίγκα μια αντιπαλότητα η οποία έχει να κάνει με συμφέροντας τα επιχειρηματικά και αυτό χαλάει όλο το κλίμα, για να αλλάξει θα πρέπει να αλλάξουν όλοι οι μεγαλομέτοχοι της λίγκα, και δεν εννοώ όλους γιατί υπάρχουν και άνθρωποι που κάνουν προσπάθειες για κάτι καλύτερο, αλλά δεν είναι μέσα στους 4-5 “μεγάλους”.
Οι 4 “μεγάλοι” παράγουν τοξικότητα και αυτό το ξέρουν όλοι, ποτέ δεν γίνεται μια πρόταση από μια μεγάλη ομάδα που να γίνει αποδεκτή από όλους τους άλλους. Δεν μπορούσαμε ποτέ να συζητήσουμε σοβαρά πράγματα για τίποτα.
Δεν βάζω όλους τους “μεγάλους” στο ίδιο καλούπι, με τίποτα, υπάρχει μια διαβάθμιση και σε αυτό, αλλά σε τελική ανάλυση όταν αυτοί οι 4 κάνουν κουμάντο στο ποδόσφαιρο, αυτοί κινούν το ελληνικό ποδόσφαιρο, αν αυτοί δεν μπορούν να συζητήσουν, δεν υπάρχει να κάποιος μια πρόταση καλή και να γίνει δεκτή από τους υπόλοιπους.
Ως “μικροί” βλέπουμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας τίποτα, κάποτε προσπαθήσαμε αλλά δεν τα καταφέραμε. Είχαμε μαζευτεί κάποτε οι 12, κάναμε μεγάλα σχέδια να μπορέσουμε να βάζουμε προτάσεις να βοηθηθούμε και εμείς οι μικρότεροι, γιατί θεωρούσαμε πως αν βοηθηθούμε εμείς οι μικρότεροι θα γίνει πιο ανταγωνιστικό το ποδόσφαιρο και θα αναγκαστούν και οι μεγάλοι να κάνουν ένα βήμα πίσω.
Δεν καταφέραμε γιατί σε αυτούς 12 που ήμασταν αποδείχτηκε ότι δεν ήμασταν 12, παίρναμε αποφάσεις βάζοντας την φαρδιά πλατιά την υπογραφή μας, με ρήτρες από κάτω, και πέντε λεπτά μετά τη λήξη της συνεδρίασης, από ότι καταλαβαίνω έπεφταν τηλέφωνα, και μερικοί έπαιρναν και έλεγαν ότι το παίρνουν πίσω ή έκαναν το αντίθετο. Ήταν τόσο μεγάλη η εξάρτηση.
Υπήρχε ένα διάστημα που οι μικρές ομάδες, όχι τόσο αυτή τη στιγμή, ήταν πολύ εξαρτημένες από το τι θα πει ο καθένας από τους “μεγάλους” που τους ακολουθούσε. Όταν πρέπει να μειώσει το μπάτζετ του για να μπορέσει να αντέξει τον ανταγωνισμό και πρέπει να πάρει 4-5 παίκτες δανεικούς χωρίς να τους πληρώνει ο “μικρός” αλλά ο “μεγάλος”, αυτό δημιουργεί μια εξάρτηση, έχουμε δει πολλά, αγοροπωλησίες παικτών περίεργες και πολλά άλλα».
Τι απάντησε στην ερώτηση για «στημένα» παιχνίδια:
«Το θέμα δεν είναι να την ανέχεται, δεν την ανέχεται, αλλά δεν μπορεί να κάνει και αλλιώς. Δυστυχώς και οι κανονισμοί που διέπουν το ποδόσφαιρο δεν επιτρέπουν και πολλά, δεν επιτρέπουν να αντιδράσει κάποιος, κάθε που αντιδρούμε έστω και δίκιο να έχουμε τιμωρούμαστε από την ΕΠΟ. Δεν το αποδέχτηκα ποτέ, αλλά αναγκάστηκα να ακολουθήσω.
Κάθε εβδομάδα έρχονται φάκελοι από τη SportRadar και δεν κουνιέται φύλλο, αυτό το ξέρεις όλος ο κόσμος. Δεν έχω όμως δει κάτι με τα μάτια μου. Αυτό είναι και η αρχή της κατρακύλας μας.
Στην αρχή που μπήκα στο ποδόσφαιρο με πήραν κάποιοι τηλέφωνο όχι για να στήσω ματς, αλλά για να μου πουν ότι ξέρουν τον τάδε διαιτητή και εγώ τους έκλεινα το τηλέφωνο και τους έλεγα μη με ξαναπάρετε, δεν ασχολούμαι μα αυτά τους έλεγα, και φτάσαμε στο σημείο να με παίρνουν και να με βρίζουν και να μου λένε δεν πρόκειται ποτέ να ανέβεις κατηγορία.
Παρότι τότε είχαμε μεγάλα μπάτζετ και προσπαθούσαμε να ανέβουμε με τον Παναιτωλικό στη Γ Εθνική, μας πήρε τέσσερα χρόνια να ανεβούμε, αυτό δημιούργησε πρόβλημα και μέσα στους φιλάθλους μας και με θεωρούσαν άμπαλο και ανίκανο».
Για τη σχέση του με τους οργανωμένους οπαδούς:
«Με τους οργανωμένους έχουμε μια μεγάλη και ανοικτή ιστορία εδώ και πολλά χρόνια, εγώ έκανα τεράστιες προσπάθειες να κάνουμε το κλίμα μέσα στο γήπεδο έτσι όπως θα έπρεπε να είναι στο ποδόσφαιρο, μερικές φορές τα πηγαίναμε καλά, όχι πάντα, υπήρχαν πάντα μερικοί που αντιδρούσαν μέσα στους οργανωμένους, φτάσαμε σε συγκρούσεις αρκετές. Έμειναν πολλά χρόνια εκτός γηπέδου γιατί είχα κλείσει την κερκίδα τους και δεν τους επέτρεπα να μπουν και στο γήπεδο.
Υπήρχαν συζητήσεις δικών μου ανθρώπων με τους αυτούς που έχουν αναλάβει τη διοίκηση της Θύρας 6 υπήρξε πριν από ένα χρόνο μια καλή επικοινωνία και ξεκίνησαν να έρχονται, με την υπόσχεση ότι θα είναι απλά υποστηρικτές της ομάδας χωρίς να δημιουργούν προβλήματα».
Για ξένους διαιτητές και αν οι Έλληνες είναι στημένοι:
«Μια καλή μίξη θα ήταν καλή για όλους όχι μόνο για τους “4”, για να μπαίνει το νερό στο αυλάκι. Για το αν είναι στημένοι θα σας θυμίσω μια υπόθεση που λέγεται “Κάμπαξης” (σ.σ. Έλληνας διαιτητής), στο ιστορικό ματς με τον Λεβαδειακό που φτάσαμε στα δικαστήρια. Οι Ενώσεις αυτή τη στιγμή κάνουν κουμάντο στο ποδόσφαιρο και οι Ενώσεις δεν είναι αυτές που πληρώνουν τα εκατομμύρια στους παίκτες για να μπορέσει να διοικηθεί μια ομάδα».