Το ομολογουμένως ενθαρρυντικό ξεκίνημα του Παναιτωλικού στο φετινό πρωτάθλημα, γεμίζει με προσδοκίες τον κόσμο του και ταυτόχρονα τον κάνει να ονειρεύεται διακρίσεις. Όμως επειδή η επιτυχία έρχεται πάντα σιγά σιγά, με πολλή δουλειά και υπομονή και χωρίς φανφάρες και τυμπανοκρουσίες, καλό είναι » να κρατηθεί χαμηλά.
Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι η επιτυχία με την αποτυχία απέχουν ελάχιστα και πολλές φορές κρίνονται σε λεπτομέρειες και σε παράγοντες και δεδομένα που αρχικά δεν μπορεί να προβλέψει κανείς.
Προκειμένου λοιπόν μία ενδεχόμενη αποτυχία να φέρει την απογοήτευση και αποτελέσματα που θα είναι αρνητικά για την ομάδα, έως καταστροφικά θα έλεγα (υπό προϋποθέσεις), ας μην αρχίσουν από τώρα οι θριαμβολογίες και ας χαρούν όλοι απλά, ό,τι καλό αυτή η ομάδα μπορεί να προσφέρει. Είτε αυτό είναι αγωνιστικό θέαμα, είτε αποτελέσματα που την ανεβάζουν επίπεδο της προσθέτουν σε γόητρο και γεμίζουν τον κόσμο χαρά.
Από την άλλη, χωρίς να αναιρούνται τα παραπάνω, δεν μπορεί να μη γίνουν κάποιες διαπιστώσεις οι οποίες είναι πλέον οφθαλμοφανείς.
Διαπίστωση πρώτη. Ο φετινός Παναιτωλικός έχει περισσότερη ποιότητα από τον περσινό, καθώς διαθέτει ποιοτικούς παίκτες σε όλες τις γραμμές, με συνέπεια να βγάζει κάποιες δυνατότητες σε κομμάτια του παιχνιδιού στα οποία υστερούσε την περσινή σεζόν. Οι μεταγραφικές προσθήκες, μπορεί να άργησαν κάποιες εξ’ αυτών, όμως όλες δίνουν ουσία και ποιότητα στο παιχνίδι της ομάδας, άρα κατ’ αρχήν κρίνονται θετικά. Παίρνουν καλό βαθμό, να το πούμε διαφορετικά.
Διαπίστωση δεύτερη. Μπορεί να μην αποκτήθηκε το «καθαρό δεκάρι» που όλοι επιζητούσαν στην μεταγραφική περίοδο, όμως υπάρχουν ποδοσφαιριστές που μπορούν να «παίξουν» αυτό το ρόλο, με την έννοια ότι έχουν οργανωτικές ικανότητες. Για παράδειγμα ο Ντουάρτε που έδειξε στα πρώτα παιχνίδια ότι μπορεί να προσφέρει πολλά στον τομέα αυτό. Σίγουρα μία από αυτές τις περιπτώσεις είναι και ο Κολοβός, ο οποίος δεν είναι μεν το κλασικό δεκάρι, αλλά αρέσκεται να έχει έναν τέτοιο ρόλο στο παιχνίδι (σύμφωνα με δικές του δηλώσεις στο παρελθόν), αλλά μπορεί ταυτόχρονα να χρησιμοποιηθεί με εξαιρετική επιτυχία ως ακραίος αλλά ακόμη και φορ (το έχει το γκολ).
Διαπίστωση Τρίτη. Η ομάδα φέτος έχει το βάθος στον πάγκο, κάτι που επιζητούσε ο προπονητής και είναι κάτι που δεν διέθετε την περσινή σεζόν, με αποτέλεσμα να το πληρώσει το χρονικό διάστημα που έτυχαν ταυτόχρονοι τραυματισμοί πολλών βασικών παικτών. Διαθέτει σχεδόν σε όλες τις θέσεις από δύο τουλάχιστον αξιόπιστες λύσεις, στοιχείο που σίγουρα θα λειτουργήσει ευεργετικά στην πορεία του πρωταθλήματος. Να σημειωθεί εδώ ότι αυτό έχει να κάνει κυρίως όχι με τον αριθμό των ποδοσφαιριστών που βρίσκονται στο ρόστερ, αλλά με τις δυνατότητες και τα χαρακτηριστικά τους.
Διαπίστωση τέταρτη. Ο προπονητής βρίσκεται για δεύτερη σεζόν στον πάγκο και δουλεύοντας έτσι για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα με το γκρουπ των ποδοσφαιριστών που παρέμειναν στο ρόστερ (είναι αρκετοί), έχει περάσει σε μεγάλο βαθμό τη ποδοσφαιρική φιλοσοφία του σε αυτούς και φυσικά τη νοοτροπία που θέλει να έχουν. Οι δε καινούργιοι διαθέτουν αντίληψη τέτοια ώστε να αφομοιώσουν πράγματα που αφορούν τα παραπάνω σε γρήγορους ρυθμούς και έτσι να παρουσιάζεται ένα σύνολο με συγκεκριμένο πλάνο, που υπηρετείται πιστά από όλους και μια ομοιογένεια και ομοιοτυπία στο παιχνίδι που σίγουρα επιδρά θετικά.
Διαπίστωση Πέμπτη. Η ύπαρξη περισσότερων ποδοσφαιρικών προσωπικοτήτων στην ομάδα, ποδοσφαιριστών δηλαδή που και αγωνιστικά αλλά και ως ονόματα, έχουν το ειδικό βάρος και μετράνε για μια μικρομεσαία ομάδα όπως ο Παναιτωλικός, μόνο ως θετικό στοιχείο μπορεί να χαρακτηριστεί. Μπορούν, υπό προϋποθέσεις, να αλλάξουν τη ροή ενός αγώνα, να συμπαρασύρουν του υπόλοιπους προς τα πάνω, να προβληματίσουν τον αντίπαλο και να τον κάνουν να αλλάξει πλάνα για να τους αντιμετωπίσει, να προκαλέσουν τον ενθουσιασμό στην κερκίδα με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Διαπίστωση έκτη. Η παρουσία των οργανωμένων από το ξεκίνημα στην κερκίδα (πέρσι αυτό έγινε από ένα σημείο και μετά), η παρουσία τους εντός κι εκτός έδρας (όπου αυτό είναι εφικτό), σίγουρα είναι ένας παράγοντας που μπορεί να λειτουργήσει θετικά. Γενικά η παρουσία του κόσμου μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο, ειδικά αν τα αποτελέσματα στην πορεία «ζεστάνουν» τους φιλάθλους και αυξήσουν την προσέλευση στο γήπεδο, παρά την δύσκολη οικονομικά συγκυρία που υπάρχει και παίζει αρνητικό ρόλο σε αυτό.
Υπάρχουν και άλλα πολλά τα οποία μπορούν να αναφερθούν και έχουν σχέση με τα φετινά χαρακτηριστικά του Παναιτωλικού και όλα αυτά συνηγορούν στο να έχει φέτος η ομάδα μία καλύτερη πορεία από τις προηγούμενες σεζόν. Τώρα αν αυτή η πορεία οδηγήσει ή όχι και στο να κάνει μία υπέρβαση για τα δικά της μέτρα και σταθμά, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, ακόμη και από την τύχη σε ένα βαθμό.
Το μόνο σίγουρο είναι πως οι προοπτικές είναι καλές, καλύτερες από προηγούμενα χρόνια. Ο κόσμος της μπορεί να χαρεί στην τελική αυτά που μπορεί να του προσφέρει ως θέαμα και ως ουσία, με την έννοια των αποτελεσμάτων που του προσφέρουν «μπόι», αλλά σκορπίζουν και χαρά (όπως αυτό με τον Άρη». Αν έρθει στην πορεία και κάτι μεγάλο, κάτι που θα αποτελεί σταθμό και σημείο αναφοράς για το μέλλον, ακόμη καλύτερα.
Προς το παρόν υπομονή και είπαμε, σώφρον είναι να κρατηθεί ο «πήχης» χαμηλά.
