Το τελευταίο χρονικό διάστημα το ποδόσφαιρο των γυναικών αρχίζει και απασχολεί σε σημαντικό βαθμό το φίλαθλο κοινό, διεκδικεί το δικό του κομμάτι στην ειδησεογραφία και τα ΜΜΕ και αρχίζει να βγαίνει από την αφάνεια και το «οικογενειακό κλίμα» του παρελθόντος και περνάει σιγά σιγά αλλά σταθερά στο προσκήνιο.
Το δικό της μερίδιο σε αυτή την ανοδική τάση έχει φυσικά η πολιτική της UEFA που κατευθύνει στην ανάπτυξή του και η αναγκαστική σύμπλευση της ΕΠΟ προς την κατεύθυνση αυτή. Βέβαια στη χώρα μας, καθοριστικός παράγοντας στην ανάπτυξη του ποδοσφαίρου γυναικών, αποτελεί η εμπλοκή των ΠΑΕ με αυτό.
Όπως ήταν φυσικό επακόλουθο, η κατάσταση αυτή που περιγράφεται παραπάνω δεν άφησε ανεπηρέαστο το ποδόσφαιρο γυναικών και στην Αιτωλοακαρνανία, με σημαντικότερη τελευταία εξέλιξη την ενασχόληση του Παναιτωλικού με αυτό.
Όμως το ποδόσφαιρο γυναικών έχει προηγούμενο ετών (έως δεκαετιών) στο νομό μας, σημαντικές διακρίσεις και ανάδειξη σημαντικών ποδοσφαιριστριών, στοιχεία που δεν έχουν γίνει ευρέως γνωστά, καθώς το ενδιαφέρον του κοινού μέχρι τώρα ήταν περιορισμένο.
Η πρώτη ομάδα που ασχολήθηκε και ανέπτυξε το ποδόσφαιρο γυναικών στην Αιτωλοακαρνανία, ήταν ο Αχελώος Νεοχωρίου με υπεύθυνο τον Γιώργο Ασπρογέρακα, η οποία έφτασε να αγωνιστεί στην Α Εθνική και να αποτελέσει το πρώτο φυτώριο ποδοσφαιριστριών σε τοπικό επίπεδο, από τις οποίες αρκετές στη συνέχεια αγωνίστηκαν σε υψηλότερο επίπεδο, φυσικά εκτός νομού. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ποδοσφαιρίστριας προερχόμενης από αυτή την ομάδα, η Αγρινιώτισσα αρχηγός της Εθνικής Γυναικών Ελένη Κακαμπούκη, η οποία εκτός από την Εθνική αγωνίστηκε στο εξωτερικό (Ελβετία και Ιταλία) και φυσικά αγωνίζεται ακόμη στο κορυφαίο πρωτάθλημα της χώρας, με μεγάλη θητεία κυρίως στον πρωταθλητή ΠΑΟΚ.
Άλλη μία ομάδα που ασχολήθηκε κατά το παρελθόν με το ποδόσφαιρο των γυναικών ήταν οι Ελπίδες Αγρινίου, οι οποίες έφτασαν μέχρι την Β Εθνική και επίσης αποτέλεσαν αφετηρία για ντόπιες ποδοσφαιρίστριες, έως ότου σταμάτησαν την ομάδα των γυναικών για οικονομικούς τότε λόγους. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ποδοσφαιρίστριας προερχόμενης από την ομάδα αυτή, μπορούμε να επικαλεστούμε την Στέλλα Ντζάνη, τωρινή αρχηγό του Παναιτωλικού, η οποία επίσης αγωνίστηκε σε υψηλό επίπεδο για πολλά πολλά χρόνια, μεταξύ άλλων σε Παναθηναϊκό και ΑΕΚ και περίπου για μία επταετία στην Εθνική Ομάδα.
Η τρίτη χρονικά και η σημαντικότερη (με βάση τα επιτεύγματα και την διάρκεια) ομάδα στο νομό που ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο των γυναικών, είναι η ομάδα του Μεσολογγίου, με υπεύθυνο τον σημαντικό «εργάτη» του ποδοσφαίρου Γιάννη Γουλή, η οποία ξεκίνησε ως Μεσολόγγι 2008, συνέχισε με την ονομασία ΑΕΚ Μεσολογγίου και τώρα ως MSL FC Φλαμίνγκο Μεσολογγίου.
Η ομάδα αυτή είναι η μακροβιότερη στον χώρο του ποδοσφαίρου γυναικών στην Αιτωλοακαρνανία, με τεράστια προσφορά και διακρίσεις, αφού έφτασε να αγωνιστεί στην Α Εθνική, να κατακτήσει το 2018 το Κύπελλο Κορασίδων Ελλάδας και να αναδείξει πλειάδα ταλαντούχων ποδοσφαιριστριών, που αγωνίστηκαν σε κορυφαίο επίπεδο και στην Εθνική Ομάδα. Χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα κορυφαίας ποδοσφαιρίστριας που αναδείχτηκε στην ομάδα του Μεσολογγίου, η 20χρονη κορυφαία Ελληνίδα ποδοσφαιρίστρια της περσινής σεζόν Βάσια Γιαννακά, η οποία εκτός από την Εθνική Ομάδα και τον πρωταθλητή ΠΑΟΚ, φέτος αγωνίζεται στη Σουηδία με τα χρώματα της Växjö DFF.
Πολλές είναι οι ποδοσφαιρίστριες με καταγωγή απ’ όλο τον νομό που αναδείχτηκαν στην ομάδα του Μεσολογγίου και έπαιξαν ή παίζουν ακόμη σε υψηλό επίπεδο. Αναφέρω μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα, με την επισήμανση ότι υπάρχουν κι άλλες. Η Ρούλα Πούλιου, επίσης νεαρής ηλικίας, η οποία αγωνίζεται στην Εθνική Ομάδα, αγωνίστηκε στον ΠΑΟΚ, στην Πολωνία με την Μεντίκ Κονίν και τώρα στον Παναθηναϊκό. Η αρχηγός της ΑΕΚ Μαρία Καπνίση, επίσης διεθνής. Η Δήμητρα Μαρκουτσά η οποία αγωνίζεται στον ΑΟ ΡΕΑ και την Α Εθνική και πολλές ακόμη που δεν μπορώ λόγω της οικονομίας του χώρου της στήλης να αναφέρω.
Τελευταία εξέλιξη στο χώρο του ποδοσφαίρου γυναικών στο νομό, η δημιουργία της ομάδας γυναικών του Παναιτωλικού, η οποία αναμένεται να οδηγήσει στην εκτόξευση (λόγω ονόματος και βαριάς φανέλας, εγκαταστάσεων και υποδομών, δημοφιλίας και έδρας που είναι μια μεγάλη πόλη όπως το Αγρίνιο), τόσο στην ανάπτυξη όσο και στην εξάπλωση του ποδοσφαίρου των γυναικών σε μεγαλύτερες μάζες και στην επίτευξη επίσης μεγάλων διακρίσεων και ανάδειξη σπουδαίων ποδοσφαιριστριών.
Ο Παναιτωλικός ο οποίος χρειάστηκε μία δεύτερη σεζόν για να ανέλθει από την Γ Εθνική στη Β και έχει θέσει φέτος ως στόχο την άνοδο στη Α Εθνική, εκεί που αρμόζει να αγωνίζεται αυτός ο μεγάλος σύλλογος και να εκπροσωπείται το Αγρίνιο και η Αιτωλοακαρνανία.
Αυτή τη στιγμή το ποδόσφαιρο των γυναικών στην Αιτωλοακαρνανία, εκπροσωπείται από δύο ομάδες στην Β Εθνική και αυτό το στοιχείο από μόνο του, δείχνει ότι μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο ως περιοχή στήν εξέλιξή του στη χώρα μας. Η εμπλοκή του Παναιτωλικού μόνο θετική επίδραση μπορεί να έχει και να βοηθήσει στο να αγκαλιαστεί από μεγάλη μερίδα του φίλαθλου κοινού στην περιοχή.
Ήδη υπάρχει στις ομάδες του νομού, μία «φουρνιά» νεαρών ποδοσφαιριστριών, με μπόλικο ταλέντο, που μπορούν να εξελιχτούν και να κάνουν καριέρα. Άρα οι προοπτικές είναι ευοίωνες. Αρκεί να δοθεί από τις ομάδες προσοχή και σημασία και στις μικρές ηλικίες.
Αναφορικά με την απήχηση στον κόσμο, επίσης τα πράγματα δείχνουν ευνοϊκά. Στο πρώτο παιχνίδι του Παναιτωλικού στη Β Εθνική, στο Emileon την περασμένη Κυριακή, αρκετός ήταν ο κόσμος στο γήπεδο που στήριξε την ομάδα. Επίσης το ποδόσφαιρο των γυναικών, μπορεί να υστερεί σε δύναμη και ταχύτητα από αυτό των ανδρών, δεν υστερεί όμως σε ποιότητα και θέαμα σε υψηλό επίπεδο και αυτό σημαίνει πολλά για όσους το παρακολουθούν.
Επόμενο βήμα είναι να γνωρίσει ο πολύς κόσμος το ποδόσφαιρο των γυναικών, να το «αγκαλιάσει», να το στηρίξει με την παρουσία του στις κερκίδες και τότε όλα θα έχουν πάρει το δρόμο τους προς την σωστή κατεύθυνση.
Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι στα προηγμένα ποδοσφαιρικά κράτη σε όλο τον κόσμο, το ποδόσφαιρο των γυναικών είναι σχεδόν εξίσου δημοφιλές όσο αυτό των ανδρών. Οι αγώνες των γυναικών γίνονται σε μεγάλα γήπεδα και τους παρακολουθούν χιλιάδες φίλαθλοι. Σίγουρα δεν είναι «κορόϊδα» όσοι σε αυτές τις χώρες το παρακολουθούν και το στηρίζουν.
Επίσης μην ξεχνάμε ότι ονομάζεται ποδόσφαιρο γυναικών, όχι γυναικείο ποδόσφαιρο. Δεν είναι άλλο άθλημα από αυτό των ανδρών, δεν έχει άλλους κανονισμούς και δεν κάνει «εκπτώσεις» στο θέαμα και στις συγκινήσεις που μπορεί να προσφέρει.