Τον απολογισμό της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος για τον Παναιτωλικό έκαναν οι οργανωμένοι οπαδοί του, «Θύρα 6 – Warriors», κρίνοντας την τελική βαθμολογική κατάταξη ως «άλλη μία αγωνιστική αποτυχία».
Μεταξύ άλλων οι οργανωμένοι στάθηκαν στο κομβικότερο, όπως αποδείχθηκε, σημείο της σεζόν, τον Ιανουάριο του 2025, για τον οποίο τονίζουν ότι:
«Σημείο καμπής για εμάς, ο Ιανουάριος που βρίσκει τον Παναιτωλικό σταθερά ψηλά, αποδυναμωμένο όμως μετά από τη φυγή βασικότατου παίκτη (σ.σ. Τορεχόν). Εκεί διοίκηση και προπονητής δεν φάνηκαν να έχουν τη διάθεση να ενισχύσουν την προσπάθεια. Όλος ο κόσμος φώναζε και ρωτούσε αλλά η απάντηση που έπαιρνε ήταν ότι είμαστε πλήρεις. Πλήρεις μόνο για την παραμονή ίσως, όπως και αποδείχτηκε».
Καταλήγοντας οι οργανωμένοι υπογραμμίζουν ότι «οι στιγμές είναι ιστορικές, ας αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας».
Αναλυτικά η ανάρτηση στην σελίδα των οργανωμένων στο Facebook:
«Το τέλος της κανονικής διάρκειας της σεζόν μας άφησε με μια μεγάλη πικρία κι ένα μεγάλο γιατί. Ένα μεγάλο γιατί που μας ταλαιπωρεί και μας κυνηγάει εδώ και χρόνια. Δεν αξίζει στον Παναιτωλικό να μένει εκτός 8άδας, αυτό πρέπει να το καταλαβαίνουν όλοι όσοι αποτελούν και θα αποτελέσουν μέρος αυτού του οργανισμού.
Ο Παναιτωλικός των ελάχιστων αγωνιστικών επιτυχιών, ακόμα και σε σύγκριση με πολλές επαρχιακές ομάδες της χώρας, παραμένει διαχρονικά 6ος στον μέσο όρο εισιτηρίων τα τελευταία πολλά χρόνια που αγωνίζεται στην Superleague. Όσο αφορά τις χαμηλότερες κατηγορίες, ο κόσμος του Παναιτωλικού έχει καταρρίψει κάθε ρεκόρ εντός κι εκτός έδρας μέχρι να φτάσει στα “σαλόνια”. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια για την γενικότερη στήριξη άσχετα από τους αριθμούς και τα εισιτήρια. Με μια μικρή σπίθα μετά από χρόνια, πήραν όλοι μια μικρή γεύση. Ας προσθέσουμε και τα υπόλοιπα μέρη αυτού του οργανισμού. Η μεγάλη και καθαρή ιστορία του κόντρα στην αδικία και τις δυσκολίες, το τεράστιο κοινωνικό του έργο, η υγεία που αποπνέει τις τελευταίες δεκαετίες, οι εγκαταστάσεις, οι ακαδημίες του. Μην γελιόμαστε, ο Παναιτωλικός αξίζει πολλά περισσότερα από το να παλεύει για την παραμονή του.
Η φετινή σεζόν ξεκίνησε δυστυχώς μουδιασμένα, χωρίς μεγάλες βλέψεις και τα πρώτα αποτελέσματα ήταν ιδιαίτερα ανησυχητικά. Αργότερα ήρθε ένας ακόμα πρόωρος αποκλεισμός από το κύπελλο που με την κλήρωση που ακολούθησε έγινε ακόμα πιο επώδυνος. Όλα έδειχναν ότι θα ζούσαμε άλλη μια σεζόν ψυχολογικής εξαθλίωσης που στην καλύτερη θα έκλεινε με μια ακόμη ζόρικη παραμονή. Αυτό που ακολούθησε όμως ήταν μοναδικό, ο διακόπτης γύρισε και η ομάδα πραγματοποιώντας έναν εξαιρετικό πρώτο γύρο βρίσκεται σταθερά στις θέσεις 5-8 γεμίζοντάς μας μετά από χρόνια όνειρα και φιλοδοξίες. Όλους αυτούς τους μήνες είδαμε πάθος, ασταμάτητο τρέξιμο, ομάδα οικογένεια σε όλους τους τομείς. Είδαμε έναν Παναιτωλικό που κοίταξε κάθε αντίπαλο στα μάτια, που δεν φοβήθηκε κανέναν και πέταξε από πάνω του την ηττοπάθεια και τις ήττες ”εντός προγράμματος”.
Σημείο καμπής για εμάς, ο Ιανουάριος που βρίσκει τον Παναιτωλικό σταθερά ψηλά, αποδυναμωμένο όμως μετά από τη φυγή βασικότατου παίκτη. Εκεί διοίκηση και προπονητής δεν φάνηκαν να έχουν τη διάθεση να ενισχύσουν την προσπάθεια. Όλος ο κόσμος φώναζε και ρωτούσε αλλά η απάντηση που έπαιρνε ήταν ότι είμαστε πλήρεις. Πλήρεις μόνο για την παραμονή ίσως, όπως και αποδείχτηκε. Στα παιχνίδια που ακολούθησαν η ομάδα φάνηκε επηρεασμένη και να μην έχει ξεκάθαρο πλάνο. Ακολούθησαν λανθασμένες επιλογές – εμμονές και κακό ποδόσφαιρο. Η ομάδα παρότι δεν έχασε τον μαχητικό χαρακτήρα της, άρχισε να σβήνει, να ξεμένει, φτάνοντας στα πικρά γενέθλια της Κυριακής. Κάπως έτσι, μπήκε αρνητικό πρόσημο σε μια σεζόν που φάνηκε να ξεφεύγει από την μετριότητα. Είναι αδιανόητο για εμάς, κάθε φορά που η ομάδα φτάνει τόσο κοντά σε κάποια διάκριση να εμφανίζεται κατώτερη των περιστάσεων. Είναι μια τρομακτική επαναλαμβανόμενη σύμπτωση. Η τελική βαθμολογική κατάταξη κρίνεται από εμάς ως άλλη μία αγωνιστική αποτυχία.
Είμαστε Παναιτωλικός, δεν είμαστε ομάδα των μεγάλων κέντρων, των μεγάλων επιτυχιών, των μεγάλων μπάτζετ, των συμμαχιών, των αθέμιτων μέσων. Ξέρουμε από την πρώτη στιγμή ότι ο δρόμος μας είναι δύσκολος, ξέρουμε ότι είμαστε καταδικασμένοι να κυνηγάμε τις υπερβάσεις σε όλους τους τομείς. Δεν θα συμβιβαστούμε ποτέ με την μετριότητα και την ηττοπάθεια. Σε έναν χρόνο κλείνουμε τα 100, ο λαός του Παναιτωλικού είναι πάντα εδώ, στις χαρές, στις πίκρες και είναι πεινασμένος για διάκριση. Δυστυχώς η ευτυχώς το ποδόσφαιρο είναι κατι παραπάνω απο ένα απλό άθλημα, ο Παναιτωλικός είναι κάτι παραπάνω απο απλά μια ομάδα. Είναι ο πρεσβευτής μιας ολόκληρης πόλης, ενός νομού. Η καρδιά του Παναιτωλικού χτυπά μαζί με τις καρδιές χιλιάδων ανθρώπων. Οι στιγμές είναι ιστορικές, ας αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας».