Πολλά πράγματα μπορεί να πει κανείς για τον φετινό Παναιτωλικό, που αγωνιστικά, είναι ένας από τους χειρότερους των τελευταίων ετών. Μαθηματικά χρειάζεται ακόμη έναν βαθμό για να εξασφαλίσει στο 100% την παραμονή του (σ.σ. υπάρχει ένα σενάριο τριπλής ισοβαθμίας στους 30 βαθμούς με το οποίο μπορεί να υποβιβαστεί) αν και μπήκε ως 7ος στην διαδικασία των play out, ενώ μέσα στη χρονιά δεν κατάφερε να διεκδικήσει κανέναν στόχο.
Από τον Οκτώβριο αποκλείστηκε από το Κύπελλο από ομάδα χαμηλότερης κατηγορίας. Δεν μπορούσε να διεκδικήσει είσοδο στα play off τουλάχιστον τρεις αγωνιστικές πριν τη λήξη της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, ενώ αγωνιστικά ήταν η ομάδα που δημιουργούσε τις λιγότερες φάσεις, δεχόταν τις περισσότερες φάσεις, είχε την λιγότερη κατοχή μπάλας, είχε τα λιγότερα γεμίσματα στην αντίπαλη περιοχή, ήταν προτελευταίος σε επιτυχημένες πάσες ανά παιχνίδι και πολλά άλλα…
Παρόλα αυτά, πήρε πολλές εκτός έδρας νίκες, αν και ουδέποτε κατάφερε να αξιοποιήσει την έδρα του, και αυτό οφείλεται στην «ταυτότητα» που του έδωσε ο προπονητής του, Γιάννης Αναστασίου. Μία ομάδα που αν και διαθέτει ποιότητα στο ρόστερ της, ήταν προσηλωμένη στην ανασταλτική της λειτουργία, να κλείσει τους χώρους, και να χτυπήσει στην κόντρα με έναν γρήγορο φορ όπως ο Καρέλης που έκανε σεζόν καριέρας στην Ελλάδα, έχοντας ήδη 13 γκολ, με δύο αγωνιστικές να απομένουν.
Ο τρόπος παιχνιδιού που δεν ευνοεί
Αυτός ο τρόπος παιχνιδιού φυσικά δεν ευνοεί κάποιους ποδοσφαιριστές να δείξουν τι ακριβώς αξίζουν και πόσα μπορούν να προσφέρουν, στο πλαίσιο ενός τόσο «καταστροφικού» και όχι «δημιουργικού» τρόπου παιχνιδιού.
Ένας από αυτούς είναι ο 29χρονος Βενεζουελάνος «μαέστρος» του Παναιτωλικού, Χουάνπι, ο οποίος κάποιες στιγμές φαντάζει σαν τη μύγα μες το γάλα συγκριτικά με τους συμπαίκτες του. Έτσι φαινόταν και στο Α’ ημίχρονο της αναμέτρησης με τον Λεβαδειακό, όπως και στο ματς με τα Γιάννενα (1 γκολ και 1 ασίστ) όταν κάθε άγγιγμα της μπάλας από το αριστερό πόδι του, ήταν διαφήμιση του αθλήματος… τέχνη… ενώ η αντίστοιχη από άλλους ήταν… Super League 2 στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Σε έναν Παναιτωλικό με σωστό «στήσιμο», που θα έχει δουλέψει πράγματα στο επιθετικό τρίτο, ένας ποδοσφαιριστής με την τεχνική κατάρτιση, τη διορατικότητα, την κάθετη και το «μαγικό άγγισμα» του Χουάνπι, μπορεί να αφήσει εποχή…
Φυσικά και δεν είναι ο μόνος ποδοσφαιριστής που σε μία καλύτερη… «επόμενη μέρα» για τον Παναιτωλικό, μπορεί να δείξει πολλά περισσότερα.
Ματς… και γκολ
Ένας ακόμη είναι το «τανκ» της επίθεσης των «καναρινιών». Ο ύψους 1.85 Ζοάο Πέδρο, ο οποίος παρά την σωματοδομή του διαθέτει ταχύτητα, αλλά και τεχνική. Ίσως ο πιο αδικημένος, βάσει λεπτών συμμετοχής σε συνάρτηση με την αποτελεσματικότητά του, ποδοσφαιριστής της ομάδας του Αγρινίου.
Στην περίπτωση του Πέδρο οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους… έχει 5 γκολ και 2 ασίστ σε ΜΟΛΙΣ 690 αγωνιστικά λεπτά σε αγώνες πρωταθλήματος (σ.σ. σχεδόν όλες οι συμμετοχές του είναι ως αλλαγή στα τελευταία 5-10 λεπτά των αγώνων). Τα 690 λεπτά αντιστοιχούν σε περίπου 7 ολόκληρα ματς και κάτι…
Δηλαδή ο Πέδρο έχει συμμετοχή σε 7 γκολ, σε λεπτά που αντιστοιχούν σε 7 ματς. Με λίγα λόγια… Ματς και γκολ!
Το μοναδικό μελανό σημείο στην στατιστική του Ζοάο Πέδρο φέτος με τη φανέλα του Παναιτωλικού, είναι τα 120 λεπτά που αγωνίστηκε στο Κύπελλο κόντρα στην Καλαμάτα, όταν έκανε την χειρότερη εμφάνισή του, αλλά σε αυτό συνέβαλε συνολικά ολόκληρη η λειτουργία της ομάδας του Αγρινίου που με εκτεταμένο «ροτέισιον» υποτίμησε τον αντίπαλό της και το πλήρωσε.
Υπάρχουν και άλλοι
Τέλος, στη συγκεκριμένη λίστα ποδοσφαιριστών συγκαταλέγεται ένας ακόμη εξαιρετικός χειριστής της μπάλας, που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να έχει προσφέρει πολλά περισσότερα, αλλά σε έναν τόσο αμυντικογενή Παναιτωλικό, χωρίς αυτοματισμούς και «φαντασία» στο παιχνίδι του, ήταν «καταδικασμένος».
Ο λόγος για τον Λέβαν Σενγκέλια που επίσης στην καλή του μέρα μπορεί να κάνει άνω-κάτω μία ολόκληρη άμυνα, αλλά δεν είχε την απαιτούμενη διάρκεια τη φετινή σεζόν.
Φυσικά σε αυτό δεν ευθύνεται μόνο ο ίδιος, αλλά και η αγωνιστική ταυτότητα της ομάδας που δεν του ταιριάζει, όπως και σε άλλους.
ΥΓ: Το ρόστερ του Παναιτωλικού, ακόμη και μετά την φυγή των Φλόρες και Κορνέλιους που αποτέλεσε ΤΕΡΑΣΤΙΟ πλήγμα για τα «καναρίνια», ήταν αρκετά ποιοτικότερο από ομάδες όπως ο ΠΑΣ Γιάννινα, η Λαμία, ο Λεβαδειακός, ο Ιωνικός κλπ… Το γεγονός ότι αυτή η ομάδα έφτασε να παλεύει για την παραμονή, ενώ παράλληλα απογοητεύει με τις εμφανίσεις της και να «πανηγυρίζει» μία ισοπαλία στις καθυστερήσεις στο Αγρίνιο, κόντρα στην τελευταία ομάδα της βαθμολογίας, πρέπει να δημιουργεί προβληματισμό σε όλους. Είτε σκοπεύουν να μείνουν, είτε να φύγουν το καλοκαίρι…
μπαμπη φιλικα το λεω απο τη ναρρωστια που εχω κ βασανιζομαι να ακολυθω αυτη την ομαδα τοσα χρονια. Ενας αλλος Παναιτωλικος θελει μια αλλη διοικηση. Καποιον αλλον οχι ναι μουφα οπως ισως αποδειχτηκαν οι καμινσκι, αλλ κατι αλλο. Εισαι ενα ζομπι. Σε ολες τις κατηγοριες. Θα σου πω το πιο απλο, ομαδα α εθνικης, δεν εχεις ενα e shop και η μπουτικ σου ειναι χωρις υπαλληλο, και με κλειστα τα φωτα. Τωρα θα πεις τι λεει ο βλακας αυτος, αλλα ολα μετρανε. Λειτουργεις σαν ερασιτεχνικο σωματειο επιβιωνοντας απο θαυμα στην επαγγελματικη κατηγορια. Πολυ φοβαμαι οτι η πτωση θα ναι αποτομη. Και δεν υπαρχει τιποτα απο πισω. Αν η ΠΑΕ ειναι ζομπι, ο ερασιτεχνης Παναιτωλικος ειναι πλεον εντελως νεκρος!
‘Ετσι ακριβώς, Κώστα!!! Μιζέρια σέ όλα τά επίπεδα!